قبیله
شگفت زده ام می کنند زنانی که هنوز پوستشان مال خودشان است. بینی شان، چشم هایشان، لب هایشان، تمام اجزای صورتشان. حرف که می زنند صدای اقیانوس پس زمینه ی کلماتشان است، همانقدر آرام و طبیعی. یک رابینسون کروزوئه ی کتاب به دست هم ته چشم هایشان نشسته که جزیره ی بزرگ تنهایی شان را نشان می دهد. بااین حال میلیون ها آدم آنها را می شناسند، می بینند و یاد می گیرند زنان به جز چشم و ابرو و لب، زیبایی های ارزشمندتری برای تحسین دارند.
+ نوشته شده در ۱۳۹۵/۰۱/۲۲ ساعت 23:8 توسط معکوس ماهی